Beste allemaal,

Vorig jaar december was ik aan het zoeken voor een stageplek in het buitenland. Inmiddels is het een jaar verder en ben ik alweer bijna aan het einde gekomen van deze stageperiode. Afgelopen maanden heb ik mijn droom kunnen waarmaken: zorg leveren en iets kunnen betekenen voor (een aantal) zieke (arme) mensen in Uganda. Een druppel op de gloeiende plaat? Ach, misschien wel maar dat is nog geen reden om het niet te doen, vele druppels samen kunnen een grote stroom maken.

Buiten de operaties en bevallingen om, zie ik ook de schrijnende gevolgen van ziektes zoals hiv, tuberculose etc. Soms erg lastig om te zien, maar ook mooi om voor deze mensen iets te kunnen betekenen voor zover dat mogelijk is. Ik heb gemerkt dat de patiënten soms heel positief in het leven staan, ondanks de (ernstige) ziekte. “Een positieve levenshouding hangt niet af van wat je hebt, maar in Wie je je identiteit vindt en hoe je in het leven staat.”

Dit zijn enkele voorbeelden van situaties vanuit het ziekenhuis:

• Een meisje van 19 jaar (met een geschiedenis) die 4 kinderen heeft en zwanger is van een 5^e kindje…
• Een jonge vrouw die via de normale weg wilt bevallen maar waarbij een keizersnede noodzakelijk is wat er voor zorgt dat de moeder echt niet blij is met haar kindje… (lees: de moeder draaide haar hoofd om toen we haar baby aan haar wilde laten zien)
• Een jonge vrouw van 27 die stervende is, hiv-positief...

Buiten deze situaties om maak ik ook veel leuke en mooie momenten mee. Gisteren was het bijvoorbeeld vaccinatiedag in het ziekenhuis. Als kind heb je bij 0, 6, 10 en 14 weken onder andere een vaccinatie nodig. Zes weken geleden was ik bij een keizersnede en gisteren kwam die moeder langs met haar kindje voor een vaccinatie. De moeder kwam direct op mij aflopen om haar kindje te laten zien. Ontzettend leuk om dan te zien en te weten hoe het gaat met beiden. Ook ben ik regelmatig een cliniclown. Ballonnen opblazen, bellenblazen en ‘gekke bekken’ trekken. Heerlijk om de zieke kindjes dan even te zien lachen.

Naast het werk in het ziekenhuis ben ik ook druk met 'andere dingen'. Afgelopen maandag mocht ik samen met Amy een dagje met de MAF meevliegen. En ik kan jullie zeggen dat dat een hele mooie ervaring was! De zon scheen, vrolijke passagiers (11 totaal), een top piloot en een kleine indruk gekregen van het werk wat de MAF oa doet. Terwijl we willen gaan opstijgen vanuit een village komen er allemaal kinderen om het vliegtuig heen staan. Voor de veiligheid trok de piloot even een streep zodat de kinderen wisten waar ze mochten staan. Daar stonden ze dan, allemaal op een rij. Zodra we een klein stukje gingen rijden, gingen de kinderen proberen mee te rennen en keken ze ons na tot we in de lucht waren #genietmomentje. Verder hebben we vooral mensen 'gedropt' (die bijvoorbeeld missionaris zijn). Mooie mensen, mooi werk!

Om nog even terug te komen op mijn werk/stage. Het voelt gek om te zeggen maar deze week is mijn laatste officiële werkweek in het ziekenhuis. Ik hoop na deze week nog wel een aantal dagen terug te gaan om wat uurtjes te werken en om bijvoorbeeld Kerst te vieren. Maar omdat dit mijn laatste werkweek is betekend het dat ik vrijdag mijn eindbeoordeling van school heb (spannend!) en dat ik langzaamaan bezig ben met afscheid nemen. Hoe ik dat vind? Absoluut niet makkelijk, maar het is voor nu ook goed om afscheid te nemen en om terug te gaan naar Nederland om daar weer ‘mijn leven op te pakken’. Voordat ik naar Nederland vertrek hopen we nog te gaan reizen naar Lake Bunyonyi en Queen Elizabeth National Park.

PS. Ik zou het ontzettend gaaf vinden om aan jullie te laten zien hoe het hier is en wat ik hier doe. Dus als er iemand nog zin heb om langs komen, vanaf 12 december wil ik reisleider zijn ;-). Welkom in Uganda!

PPS. Ik hoop om DV 29 december om 6.00u te landen op Sciphol! Amy heeft het erg goed naar haar zin in Uganda, en blijft daarom nog een maandje langer en hoopt op 22 Januari thuis te komen.

Wist je dat…

1. De hoofdstad: Kampala zo’n ± 2 miljoen inwoners heeft.
2. Sinterklaas ook in Uganda is langs geweest en een heerlijke chocoladeletter en mooie oorbellen heeft gebracht.
3. De omvang van het land: ± 241.000 km2 is (bijna 6 X Nederland).
4. Bijna iedereen hier in ‘een god’ gelooft. 85% is Christelijk en 12% is Islamitisch.

Een lieve groet en snel tot ziens, Lydia